Stefnandi starfaði sem leikskólastjóri hjá sveitarfélagi. Hún var boðuð á fund sveitarstjóra og boðið að undirrita starfslokasamning. Samkvæmt samningnum skyldi hún hætta störfum sama dag. Stefnandi undirritaði samninginn. Stefnandi kærði nokkru síðar til sveitarstjórnarráðuneytis gerð samkomulagsins og byggði á að henni hefði í raun verið sagt upp störfum með ólögmætum hætti. Ráðuneytið féllst á sjónarmið hennar og úrskurðaði að sveitarfélagið hefði sagt henni upp með ólögmætum hætti. Sveitarfélagið felldi sig ekki við úrskurðinn og hafnaði því að semja við stefnanda og höfðaði hún því mál gegn sveitarfélaginu til heimtu skaða- og miskabóta. Var fallist á rétt stefnanda bæði til skaða- og miskabóta, enda hafði stefndi ekki leitað þeirra leiða sem mælt er fyrir um í sveitarstjórnarlögum til að hnekkja úrskurði ráðuneytisins innan þeirra tímamarka sem kveðið er á um í lögunum og var því bundið við niðurstöðu úrskurðarins.