Nýir dómar

Stefndi var dæmdur til að greiða stefnendum skaðabætur vegna galla á fasteign er þau höfðu keypt af honum, en samkvæmt matsgerð dómkvaddra manna var mikill raki og mygla í húsinu. Þá var og viðurkennd skaðabótaskylda vegna afnotamissis fasteignarinnar.

Tveir menn voru fundnir sekir um fíkniefnalagabrot. Þá var annar þeirra jafnframt fundinn sekur um ölvunar- og vímuakstur. Voru báðir dæmdir til að sæta fangelsi, en fullnustu refsingu beggja frestað skilorðsbundið. Þá var annar jafnframt dæmdur til greiðslu sektar og hann sviptur ökurétti.

Deilt um landamerki og eignarhald á landi. Hluta dómkrafna vísað frá dómi.

Ákærði var fundinn sekur um ítrekaðan ölvunarakstur sem og akstur sviptur ökurétti. Var honum gert að sæta fangelsi í sex mánuði og áréttuð ævilöng svipting ökuréttar hans.

Ákærði var fundinn sekur um húsbrot, hótanir, líkamsárás og tilraun til líkamsárásar auk fíkniefnalagabrots. Var honum gert að sæta fangelsi í fimm mánuði og þóttu að virtum sakaferli hans ekki efni til að skilorðsbinda refsinguna. Gerð voru upptæk fíkniefni og þá var ákærði dæmdur til greiðslu miskabóta, auk sakarkostnaðar.

Ákærði var fundinn sekur um ítrekaðan ölvunarakstur sem og akstur sviptur ökurétti. Með broti sínu hafði ákærði rofið skilyrði reynslulausnar sem honum hafði verið veitt og var refsingin dæmd upp. Var ákærða gert að sæta fangelsi í 130 daga og áréttuð ævilöng svipting ökuréttar hans.

Ákærði var fundinn sekur um ítrekaðan akstur sviptur ökurétti. Honum var dæmdur hegningarauki og gert að sæta fangelsi í fjóra mánuði.

Ákærði var fundinn sekur um ítrekaðan akstur sviptur ökurétti. Var honum dæmdur hegningarauki og gert að sæta fangelsi í 30 daga.

Ákærða var fundin sek um ítrekaðan ölvunarakstur sem og akstur svipt ökurétti. Var henni gert að sæta fangelsi í 30 daga og henni jafnframt gerð sekt. Þá var ákærða svipt ökurétti tímabundið.

Ákærða var gefin að sök tilraun til manndráps en til vara sérstaklega hættuleg líkamsárás með því að hafa stungið brotaþola með hnífi vinstra megin í kviðvegg með þeim afleiðingum að hún hlaut 5 cm djúpt stungusár sem hefði getað valdið lífshættu þar sem stungan lá nálægt stórum æðum í nára. Brotaþoli gat ekki gefið neina heildstæða frásögn af því sem gerðist, hvorki við rannsókn málsins né fyrir dómi. Ákærði og brotaþoli voru ein til frásagnar um það sem gerðist. Þá varð ekki fram hjá því litið að brotaþoli skoraðist undan skýrslugjöf fyrir dómi vegna tengsla við ákærða og þá gat dómkvaddur matsmaður ekki útilokað að um sjálfsáverka hefði verið að ræða. Var því talið að það mikill vafi léki á sekt ákærða að ekki yrði hjá því komist að sýkna hann af öllum kröfum ákæruvaldsins.

Ákærði var fundinn sekur um líkamsárás. Að virtum atvikum máls og sér í lagi að teknu tilliti til þess að talið var að brotaþoli hafi átt upptök að atburðarásinni, var ákvörðun um refsingu ákærða frestað skilorðsbundið til tveggja ára. Þá var ákærða gert að greiða brotaþola 150.000 kr. í miskabætur auk málskostnaðar.

Ákærðu sýknuð af ákæru fyrir ólögmæta nauðung, húsbrot og kynferðislega áreitni með því að hafa veist að brotaþola, rakað mest allt hár af höfði hans með hrossaklippum og rafmagnsrakvél og troðið rakvélinni milli rasskinna hans að endaþarmsopi. Talið var sannað að ákærðu hefðu gerst sek um húsbrot og minni háttar líkamsárás, en þau voru sýknuð þar sem sök var talin fyrnd. Þá var talið ósannað að þau hefðu gerst sek um kynferðislega áreitni og voru þau einnig sýknuð af þeim lið ákærunnar.

Ákærði var fundinn sekur um umferðarlagabrot, meðal annars ítrekaðan ölvunarakstur og akstur undir áhrifum fíkniefna svo og nytjastuld og fíkniefnalagabrot. Var honum gert að sæta fangelsi í 90 daga, en fullnustu 45 daga refsingarinnar var frestað skilorðsbundið til tveggja ára. Þá var ákærði sviptur ökurétti ævilangt og gert að sæta upptöku fíkniefna.

Ákærða var sýknuð af ákæru um brot á hegningarlögum og umferðarlögum, þar sem henni var gefið að sök að hafa ekið án nægilegrar aðgæslu og varúðar og án þess að virða gagnbrautarrétt, þannig að bifreið hennar hafnaði á gangandi vegfaranda sem hlaut við það beinbrot. Ósannað þótti að ákærða hafi gerst sek um þá háttsemi sem henni var gefin að sök þar sem ekki var unnt að hafna því að umferðarskilti sem voru á vettvangi er umrætt slys varð hafi byrgt ákærðu sýn.

Ákærða var fundin sek um fjárdrátt og peningaþvætti, meðal annars með því að hafa í eigin þágu nýtt fé af reikningum starfsmannafélags sem hún hafði til umráða. Var henni gert að sæta fangelsi í 45 daga, en fullnustu refsingarinnar frestað skilorðsbundið til tveggja ára.

Stefnandi krafðist bóta úr hendi stefnda vegna lögbanns sem lagt hafði verið þann 29. október 2013 á notkun og hagnýtingu stefnanda á vörumerkjum stefnda, en með dómi Héraðsdóms Reykjavíkur, sem staðfestur var með dómi Hæstaréttar þann 4. júní 2015, var stefnandi sýknaður af þeirri kröfu stefnda að honum væri óheimilt að nota og hagnýta sér vörumerkin. Var lögbannsgerðin því felld úr gildi. Samkvæmt starfsleyfi stefnanda, sem lagt var fram á síðari stigum þessa máls, hafði hann einungis starfsleyfi til átöppunar kranavatns úr vatnsveitu Vestmannaeyja til útflutnings í plastpokum eða blöðrum sem yrði sent út til kaupenda í 20 feta gámum. Var því komist að þeirri niðurstöðu að stefndi gæti ekki borið skaðabótaábyrgð vegna ætlaðs tjóns sem hlotist hafi af því að stefnandi hafi látið af sölu og dreifingu vatns innanlands sem var í andstöðu við starfsleyfi hans.